Atlantic City

Atlantic City lijkt verdacht veel op Scheveningen, alleen is zijn achterland geen bekakte residentie als Den Haag, maar de moerassige grond van New Jersey, de minst pretentieuze van de oostelijke Verenigde Staten. De plaatselijke bouevard heet de Boardwalk, wat een merkwaardige naam is, aangezien een boardwalk geacht wordt uit planken te bestaan waar men zich onder kan begeven, als we althans het lied 'Under the Boardwalk' en talloze films en tv-programma's mogen geloven.
Atlantic City heeft zeker pretenties, maar slaagt er op aandoenlijke wijze steeds net niet in die waar te maken. Dat heeft waarschijnlijk alles te maken met de voornaamste bron van inkomsten voor de hotels die in meerdere of mindere mate uitkijken over de strandkust: gokken. Elk hotel beschikt over tenminste een verdieping die geheel en al gevuld is met gokautomaten en speeltafels voor roulette, dobbelspel en kaartspelen.
Aangezien de hotels hun inkomen vooral halen uit de beurzen van de armen van geest die menen hun slag te kunnen slaan aan een van de ontelbare altaren van Vrouwe Fortuna, zijn de kamerprijzen verrassend laag - wie genoeg dollars verspeelt aan de goktafels komt zelfs in aanmerking voor een gratis verblijf.
Zelf verbleef ik tijdens mijn weekeinde in Atlantic City in Caesar's Palace, het kleine broertje, veronderstel ik, van deze beruchte tempel der slechte smaak in Las Vegas. Een surrealistische ervaring, voorwaar. De lobby wordt bewaakt door een meer dan levensgroot standbeeld van wat ongetwijfeld een Romeins keizer moet voorstellen. Men vraagt zich af hoeveel van deze quasi-klassieke kitsch daadwerkelijk besteed is aan de grotendeels Amerikaanse clientele van het hotel. Zelf vermoed ik dat de Caesar uit de naam ervan nauwer verwant is aan de Little Caesar uit Hollywood dan aan de opvolgers van de oude Gaius Julius aan het begin van onze jaartelling...