Wisselsponsor voor Sven

Is het niet merkwaardig hoe onze nationale held Sven Kramer twee 'zekere' gouden medailles verspeelde op de Olympische Winterspelen? En is het niet opmerkelijk dat in beide gevallen sprake was van overduidelijke fouten van zijn coach(es)?
Op de 10.000 m stuurde Gerard Kemkers hem de verkeerde baan in, alsof Sven zelf niet in de gaten kon houden wanneer hij van baan moest wisselen. Om met NOS-analist Bart Veldkamp te spreken: voor een schaatser is dat hetzelfde als ademhalen.
En op de ploegenachtervolging ging het coachescollectief, onder wie dezelfde Kemkers, opzichtig in de fout met de taktiek tijdens de halve finale tegen de VS.
Natuurlijk kan het in beide gevallen een noodlottig toeval zijn geweest dat Sven het goud onthield.
Maar oplettende tv-kijkers hebben ongetwijfeld de in het oog springende tv-reclames van het energiebedrijf gezien dat onze beste schaatser sponsorde en dat zijn klanten kortingen beloofde voor elke gouden medaille die Sven mee naar huis zou nemen.

Ik vraag mij af: zou het een niet kunnen samenhangen met het ander?

Ik kan mij voorstellen dat iemand in - pakweg - de raad van commissarissen van het betreffende energiebedrijf had geconstateerd dat de kortingen die drie gouden medailles zouden opleveren, te zwaar zouden drukken op de winstverwachting van het bedrijf en derhalve gemor onder de aandeelhouders zouden veroorzaken. We weten allemaal dat in de vrije markt aandeelhouders veel belangrijker zijn dan klanten en zeker belangrijker dan een armzalige schaatser.
En het zou niet voor het eerst zijn dat een omhoog gevallen bedrijfscommissaris de sportieve ambities van gesponsorde individuen of clubs frustreert. Herinneren wij ons niet hoe Philipsblaaskaak Jan Timmer er eigenhandig voor zorgde dat Guus Hiddink PSV de rug toekeerde juist toen hij bezig was de club weer Europese successen te bezorgen?
Wellicht heeft het energiebedrijf zware (mogelijk financiële) druk uitgeoefend op een of meer coaches om de zaken voor Sven in het honderd te sturen.

Ik zeg niet dat het zo is, maar wel dat het mij volstrekt niet zou verbazen...

Het afscheid van Wouter Bos

Die gladjakker van een Wouter Bos op de tv zijn afscheid als PvdA-'leider' zien aankondigen?
Wat een stuntelkop is het toch. Dat gezeur over 'tijd voor zijn gezin', daar zakt je broek toch van af? Wedden dat hij een overbetaald baantje in het bedrijfsleven gaat aanpakken, bij een bank of zo? Dat is wat ex-ministers van Financiën plegen te doen.
Bij de PvdA hoeven ze over zijn vertrek niet rouwig te zijn. Hij was als 'socialist' al even ongeloofwaardig als die Nijenrode-kloon van een Wim Kok.
Als je dan de argumenten ziet die hij verder aandraagt (strijd tegen vergrijzing, dreigende sociale wanorde, milieu- en klimaatproblematiek) wekken die nogal de indruk dat hij ermee uitscheidt omdat het hem allemaal te moeilijk dreigt te worden. Wat een slapjanus!
Gaat Job Cohen het beter doen? Dat lijkt mij zeer de vraag. De PvdA is al 20 jaar het spoor compleet bijster en ik zie niet hoe ze weer op het rechte pad kunnen geraken. Misschien dat Cohen bij de komende Kamerverkiezingen wat twijfelende potentiële PvdA-stemmers over de streep kan trekken, maar dat zal nauwelijks van doorslaggevend belang zijn. Ware socialisten stemmen al jaren niet meer op de quasi-liberale regentenclub die de PvdA is geworden.